dilime dolandı aşk artık buğulu hatıralarım
yelken açtım yeni denizlere
kızıllık ve serenlik hakim denizlerime
çekti beni karadelik misali
çıkmak istesem de daha da içinde buldum kendimi
ben artık yapamam diyip içimde büyüttüm
o denizlere birer birer suyu öğüttüm
karanlığın içine giripte korkmuyorum demek istedim
yapamadım , korkağın teki miyim

dilime dolandı hüzün artık buğulu hatıralarım
hüzün için ne gerekli
bı kadından red yiyip terk edilmek mi
yoksa annenizden sevgi görmemek mi
bı kahvenin 40 yıl hatırası var derler
kahve çok güzel olduğu için mi unutmazlar
yoksa kahve içerken geçen muhabbeti mi anımsarlar

bende istiyorum inan buğulu hatıralarım
nikotin ,esrar ,smirnoff metan gazı
girmedim bu triplere
kendimi seviyorum biraz kilolu ve ağır
dışlanmışlık ve yapmacıklık kokuyor hatıralarım
alay ile gelen hüzün
insanların içine çıkacak yok yüzüm
neden böyle oldu bilmiyorum
ben yer üstünde yaşıyorum

sevdiğim kadında çok net hatıralarım
göz göze gelince oluşan tebessümler
düşlerimi süsleyipte oluşturduğum bütünler
onlarca hayali uzun saçlı bir kadında bağdaştırdığım günler
galiba hepsi gelip geçer
gözlerindeki lensleri ver
görmüyor gözlerim güzelliğinden mi yoksa gözlerimin güzel gördüğünden mi bilmiyorum

son olarak ta aile bireylerin de parça ve silik hatıralarım
pek bişey anımsayamıyorum