Yetim, düşün bakalım

Bir karadelik düşün
İçine çekmeyen, dışarı itmeyen
Bir gölge düşün, önüne düşmeyen
Arkadan takip etmeyen
Bir hayat düşün , kalkmayı öğretmeyen
Sürekli yere düşüren

Hayat narin ve ince
Aynı edasını arayan bir veliadem gibi
Hayat üzülesi ve kahır dolu
Aynı herşeyini kaybetmiş bi’ öksüz gibi
Hayat korkunç ve ızdırap oldu
Aynı gece dışarı çıkmayı düşünürken bile korkan
Bi’ kız çocuğu gibi, etraf tekin

Sen bu hayat ve zorluklara rağmen
Nasıl diyebilirsin ki
artık yoruldum, artık ilerleyemiyorum
Hepimizin dertleri var, benim yokmu sanki Yetim
Yaşantımızda bir çok kırılma noktalarımız var
Ve hepsini biz yönlendiriyoruz
Ne kadar zor olursa olsun
Ne kadar uzun olursa olsun
Koşun, hayallerinizin ve hayatınızın
Peşinden koşun
Mızmızlık ve şikayet etmek
Sizi daha da geriye götürecek
Kabullenin ve geçmişte yaşamayı bırakın
Unutmayın
Gelecek, ayaklarınıza gelmeyecek