gök mü yıkıldı gözlerin semaya bulanık
bu hazanda gömdüler son mazinin güzelliğini
hepimiz davacıyız ,oysa baş şüpheli biz değilsek
kim bu dünyanın çivisini çıkaran zalim

zaman ki akan bir ırmak, batanda bizleriz
nedenmi ırmak
çünkü hangimizin görünüyor izleri
tarih sayfasında yokuz
tanrının kitabında kaç yaprak yer kaplayan
günahlardan ibaretiz
ruhumuz var mı gerçekten
sadece kemik ve etten
fazlası olamadıysak eğer
bu sürgüne giden ruhların hesabını soracaklar bizden
ne benliğimiz beyaz
ne geldiğimiz toprak artık eski toprak
kurulu düzenbazız
her birimiz ayrı ihanetin bahçivanlığını yaparken
nefret meyvelerinden başka mahsulü toplamayacak artık insan
uykumuzda aynı değil
gündüzümüzde
güzelliklerimiz her geçen gün sıyrılıyor aklımızdan
evlerimiz geniş kalplerimiz dar
sokaklarımız aydınlık , gözlerimizde karanlık örtüler var
duygularımız karmaşık ve ruhumuz yorgun
çöller gibiyiz sulak vadilerde
nidalarımız sessiz desen değil çığlık çığlığamı yoksa
büyük vurgunlar peşinde her birimiz
bir geminin parçaları gibiyiz oysa
batarken kavgamız neden
belki düzeltebiliriz
kalbimiz hala atarken
belki düzelmez
tanrı bilir ben bilmem
belkide olması gerektiği gibiyizdir
fazla günahkar
tamahı olmayan
ne yarınımız var ne geçmiş aklımızda
bir tek bugün varız ,o kadarız...