seni anlatacak olsaydım
önce bildiğim bütün kelimeleri unutup
senden önce
yazdığım şiirleri sahipsiz bırakırdım

seni anlatacak olsaydım
bütün çiçeklerin adını öğrenir
en pahalı kadehlerin dibine saklanırdım
tek damlasına dokunmadan
affımı beklerdim
seni anlatamazdım biliyorum
bütün günahlarım affedilmeden önce

seni anlatacak olsaydım
ölümle yaşam arasında ki çizgiden çıkıp
gece ile gündüzün sırrına ulaşırdım
küstah sokaklarda tenimin rengi solana dek sabahlar
neyim varsa çaldırtırdım en ayyaş hırsızlara

seni anlatacak olsaydım
en güzel toprağı öğrenirdim tanrıdan
ve en yoksul sabahıma uyanıp
senden önceki tüm sabahlar için şükrederdim

seni anlatıcak olsaydım eğer
bir akşam üstü içtiğim son sigarayla biterdi o şiir
ve kendi cesedimide gömerdim o satırlara
hem günahsız olurdum hem çok günahkar
seni anlatmak adına haddimi aşardım
kapılıp giderdim gecenin efkarına
seni anlabildiğim kadar yaşardım

seni anlatacak olsaydım
notalara tanrının nefesinden üfler
bir piyanonun başında sabahlardım
rüzgar su sesinde evini özlerken
ben her cümlemde ağlardım

seni anlatacak olsaydım eğer
susardım çünkü tüm kahinat yaratılmadan önce sessiz di buralar
ve ben doğmadan evvel sensizdim..