0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
367
Okunma
tanrı şiirlerinde son mısraları okur
bir karada alevler çıkar toprak altından
bir deniz gölgesinde insanları boğarken
bir zemin sallanır ruhun terkedişi gibi
ve değişmez sondur ölüm yapışır yakamıza
mutlu yada mutsuzdur ölümlü bütün sonlar
kimi benzer kurumuş bir yaprağa
kimi dönüşecek taze yakamozlara
sabırsız bir gemiden kaçanlarda bizlerdik
rıhtımda ki kavgalar varoluş cansıydı
oysa mahsun gözlerle dalgaları izlerdik
habersizdik ölüm ne denli yakın
ne kadar uzak bize
hangi saniye bizim hangi günler tanrının
hangi günahsız gibi korkusuz ölümler varken
korkuları büyüttü ,büyük günahlarımız
