melal içinde mütevazı bir lezzettir sevgi
huzura erdiren bir bakış gibi,
mescitlerin kubbelerine bir nakış gibi
tayy-i zamana çıkmış carı haller misali
eşref saate uğramış uğurlu anlar misali
mahyalardan yağan tazarrularca
uzakları yakın eden arzularca...

sevene kördür
buzlu mermerleri eritir heyecanları alev alev
tüllenen akşamlarına gülümseyen yüzüdür hep
güllere renk,
varlığa ahenk diye alınır ve verilir
yağmurlu kuşluklarda görülen hasret rüyaları
hep sevginin habercisidir çünkü

bir gelinciğin alnında bahar sevinci
bir kırık kalpte nisan damlasıdır sevgi
eylül düşüncelerinde söz
yaralıya bir nefes sıhhat olup yansır
gurup eden hüzünlerin yeni dünyalarını
sevgi değil midir içimize yağdıran


yesrib’de evden eve
kulaktan kulağa dolaşan
bir isimde müşahhaslaşan bir kuvve mevcut
rusulu zişan efendimiz
hz.muhammed mustafa’nın (s.a.v ) sevgisi

mekke’ye yaklaştıkça hızlanan adımlar
sözleşilen güne kadar
kalan zamanı kısaltmayacak olsa da
son bir yılda yaşadığı dönüşümün içinde
büyüttüğü derin hasretle atıyor kendini akabe’ye

bisetin on birinci yılı
ilk görüşmelerinin üzerinden bir sene geçip
hac mevsimi gelince
içlerinde bir sene önce islamla şereflenen
altı kişinin de bulunduğu
on iki kişilik bir kafile
mekke’ye doğru yola çıkmış

akabe denen küçük ve dar vadide
bir gece vakti
gizlice resul-i ekremle buluşarak görüştüler
geride bıraktıkları kendi içinde kavgalı şehir yesrib,
onların hac için yola çıktıklarını sanıyor
oysa insanları mekke’ye çeken başka bir sevgi var

bundan bir yıl öncesine gidiyor
onun bu hasret dolu yolculuğuna vesile olan
tüm sebep ve olaylar geçiyor gözünün önünden tek tek
önce hazrec kabilesine mensup akrabaların
evs ile yaşadıkları derin husumetin
yol açtığı zaafiyete çare aramak için
mekke yollarına düşüşlerini hatırlıyor

ardından kendilerine yandaş bulmak için
yola çıkan bu altı hazrecli’nin
yesrib’in kaderini değiştirecek
o büyük buluşmayı
insanlığın efendisi kutlu nebi’nin
dudaklarından dökülen kur’an ayetleri ile
yaşadıkları sarsıntıyı anlattıkları anı hatırlıyor

mekke’den çıkan o kutlu nebi ile,
bir yıl sonra akabe’de buluşacaklarını söylerken
yüzlerinden fırlayan sevinç ve coşku ifadeleri
hiç silinmiyor hafızasından

bu güzel buluşmanın ortağı olmaktan
büyük haz duyuyor
derin bir şükran ve minnet beslemeye başlıyor
şimdi yanında duran o altı hazrecli’ye

heyecanı zirveleri zorluyor.
takvim saatlere devrediyor hasretini dindirme görevini
zira biliyor ki, davetini anlatmada
çetin zorluklar yaşayan peygamber
her yıl olduğu gibi yine
muhtelif bölgelerden gelen insanların ruhlarında
birer kandil yakmak üzere
çoktan dayanmış akabe önlerine

haccetmek ve kurulan panayırlara katılmak amacıyla
bölgeye akan eden insan seline
ebedi davetin gür nefesini
bıkmadan usanmadan üflemeye gelmekte akabe’ye
cebrail’le kurulan on bir yıllık tanışıklığın meyvelerini
mescid-i haram’a 3 km. uzaklıkta bulunan
bu vadiden sunmak üzere insanlığa

sözleşilen vakitte
sözleşilen yerde
aralarına evs kabilesinden iki kişiyi de alarak gelen
hazreclilerle buluşur akabe’de peygamber
tüm nurani varlığı ile
burada teşkil eder müslüman medine’nin ilk nüvesini

hiçbir şeyi Allah’a ortak koşmayacaklarına
hırsızlık ve zina yapmayacaklarına
çocuklarını öldürmeyeceklerine
birbirine iftira etmeyeceklerine
emirlerine uyacaklarına dair söz ister peygamber

etrafını saran kalabalıklardan
bütün eller yarışa girer adeta havada
insanlık nuruna tutunmak
ebediyen düşmemek için

bu biattan sonra peygamber efendimiz
kendilerine hitaben şöyle konuşur
sizden, verdiği sözde duranın
ücret ve mükafatını Allah, tekeffül etmiş,
onlara cenneti hazırlamıştır

kim insanlık icabı, bunlardan birini işler de
ondan dolayı dünyada cezaya uğratılırsa,
bu ona kefaret olur
kim de yine bunlardan, insanlık haliyle
birini irtikap eder de
işlediği o şeyi Allah gizler, açığa vurmazsa
onun işi de Allah’a kalır
dilerse onu bağışlar, dilerse azaba uğratır

müslümanlar, resul-i ekremle aralarında
bir anlaşma akdettiler
gerek sıkıntı ve darlıkta ve
gerekse refah ve sevinç halinde
söz dinlemek ve itaat etmek başta gelir
sen bizzat, bizim üstümüzde
bir tercihe sahip olacaksın
senin hiçbir iyi hareketinde sana karşı
itaatsizlik etmeyeceğiz.

bir müddet sonra, medineli müslümanlar
resulullah’tan kendilerine
islam adab ve erkanını öğretecek
bir kur’an muallimi gönderilmesini istediler

resul-i ekrem onların bu tekliflerini
fıtraten oldukça nazik ve medeni
aynı zamanda güzel bir simaya sahip
kureyşin eşrafından, genç bir sahabi
mus’ab bin umeyr hazretlerini göndererek
derhal yerine getirdi

genç sahabi
kur’an muallimi mus’ab bin umeyr (r.a.)
bizzat resul-i kibriyadan dersini almıştı
bütün gayret ve himmetini medine’de
islamın yayılmasına hasretti
kabilelerin hatırı sayılır kimseleriyle görüşüyor,
onlara islamı anlatıyordu
medine’de birçok kimse müslüman olmuştu
kur’an’ın eşsiz belagatı ve tatlı üslûbu karşısında

artık, mus’ab hazretleri medine’de
islamı tebliğ ve neşirde yalnız değildi
evs ve hazreç kabilelerinin reisleri de
yanında yer almışlardı

islamı tebliğ ve neşir merkezi
es’ad bin zürare hazretlerinin evi idi
mus’ab ile sa’d bin muaz hazretleri el ele vererek
insanları hak dine davetle meşgul oluyorlardı
kısa zamanda, islamiyet
medine’de büyük bir inkişaf kaydetti
kur’an nuru ile aydınlanmayan ev kalmadı
medine’de islamın nuru parlamaya başladı

akabe semaları gönüllerin ellerle ittifakına kilitlenir
tarih sayfalarına akabe biatı düşer sessiz sedasız
ancak tarihin akışını değiştirecek büyük harflerle
evs ve hazrec’in kadim husumeti
karanlığa mahkum olur bu aydınlık atmosferle

islam kalbinden yakarken medine’yi
medine kalbi olur islam’ın
akabe’de gerçekleşen bu biatla
peygamber medineliler’den söz alırken
karşılığında onlara
dünya ve ahiretlerini kurtarabilecekleri
bir din de armağan etmiş olur


bir mecnun’a leyla gibi
zemheride yolda kalanları yurduna kavuşturan meltem
ecelini ve ekmeğini paylaşan civanmertlerin töresi
sevinçten bir adım önceki
bir han-ı yağmada bir gümüş kaşıktır sevgi
yuvasına dönen kuşun çatlayan yumurtası
ninnilerle uyutulup
türkülerle uyandırılan yavruda
nazar boncuğudur sevgi

basamakların çıkamadığı yerlere kanatlanır sevgi
kah züleyha’nın yusuf’a gülümsemesi
kah süleyman’ın belkıs’ı çağıran sesi olur
dudakları kanatan nefestir bazen
bazen asma bahçelerde renklenen çiçeklerdir
bazen ölüm bile bir sevgidir
kıymet bilene...

Rabb’ın faziletindendir
yürekte damar damardır
melal içinde beyazdan beyaz duygu olup akar
yaşamanın ellerinden tutunup
beyaz mendillere çıkınlanarak
yollanır katarların ardından sevgi

redfer