2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1138
Okunma
Mâbedin kapısında, melekler nöbet tuttu
Eller açıldı göğe, öldü karanlık ökçe
Huzurlarım yol bulup, kor hicranları yuttu
Diller açıldı göğe, doğdu aydınlık gece
Bülbüller aşka gelip, kapattı yaraları
Ayetler kalbe sindi, öldürdü karaları
Döşendi ışık ışık, gönlümün tuğlaları
Güller açıldı göğe, yazmıştı hece hece
Damlalarım göl oldu, gecenin sağrısında
Renklenen zamanlarım, değildi ağrısında
Kanatlandı yüreğim, gerçeğin doğrusunda
Seller saçıldı göğe, akmıştı nice nice
Poyrazım sert esse de, kırılmadı dallarım
Hep niyaza durmuştu, benim aciz kollarım
Pervâneyim söylerim, nurla dolsun yollarım
Yeller açıldı göğe, esmişti yüce yüce
Cevap Yaz