Köprü altında başlar dostluklar
Bir telefonda biter aşk
Mayış ağır esrar kokusuyla, kardeşim yorgunum uykum var
Taksim’de bir bar, eski bir semtte bir park hatırası yanar hafızamda
Kuşkuyu katla, kustum bir kuytuda
Eşlik eder karanlıklar, denize bakan bir bankta umutları yak
Bir torba taşı, almadım memur hiç duman
Dedi ki ne işin var, bağımlı taşıyan sokaklarda şair var
Yüreğinde yangın, adı sevda, mazın bir şarkı geceye enkaz
Kazlıçeşme Bakırköy marmaray hattı, ardında yılların kahrı var
Tanrı yazgıya zar atar, sırada hangi kaybeden hayat
Hep aynı zamandayım sanki, bu kadar acı beynime az
Zehirli düşünceler zihinden yaşamın her noktasına metastaz
Bunalıma katlan, kabuslar kaçınılmaz
Kurallarına tap ama tanınmaz imtiyaz
Anılmayan anılar akılda kavranılmaz
Istırapla, hınçla karışan kafaya bütün hazlar hipostaz
Bir göz uçurumda diğeri arşta
İnfaz edildi tüm marazlar
Gülümser ufukta ki garaz
Az biraz daha zaman
Zamandır bizi tutan
Mezara kadar sabır var
Masa kapandı ve bitti kumar