Unutmak, kalbi kurutmak istiyorum
Huysuzlan, mazi bulunmaz bitti diyorum
Durulmaz, akim bulgularla vakit harcıyorum
Turlasam da şehri kaç kez yine de yerim de bekleyemem, baki bir vecden çıkıyorum

Sinir harbi, biat anarşik
Zifir camit, cihan afazi
Tinim fahri ifrat aşk hapsinde kahir
Zihin matiz yok nizam, asliye sahih sakil
Kinim salim sevgiden daha diri
Tir tir titrer dizlerin, mahşerin içinde iki tacir
Birinde silah diğerinde kalem tasdik
Zehir paketleyip tevzi etti
Fişlenip kirlenir geceleri
Vicdan taziz, ricat varit
İnkâr hali imkan yok zati
İtaat zahir, ziyan mahfi
Antiseptik bir ilaç müzik
Tahliye edilen idefiks evrenin en ücra köşesinde halsiz
Geleceğe ümitsiz, geçmişe rehin
Endişe hakim, vehimler çetin
Sahilde tüm hisleri intihar etti
Ve buna sadece bir ses duyması yetti
Uyandı çölde yeni bir bilinç
Uzayın ötesinden ruhu getirdi
Özüne dönen şair her yangından geçebilir
Çünkü ilkinden daha fazla acı veremez hiçbiri
Hakiki bir geçmiş, amel defterinde eksiksiz
Bir hikayenin yok bitimi
Yarım kalacak hep şüphesiz
Kaybetmedim çünkü kazanamadım hiç
İsyan bastırıldı, asıldı şiirlerim