Cendere cehennem
Veda etmek elzem
Manevi baskıya dünyevi nimetler iyi gelmez
Uhrevi boşluğa maddi zevkler yetmez
Dört kitap yazsa da sarmaşıklar istilâ eder, sen ne kadar nüfuz etsen
Kalp atışlarım en az yüz elli Hertz, yüzünü görsem
Ruhunu yine de hissederim hasreti toprakla örtsen
Bir kere gülüşünü unutmam ama asla sana dönmem
Sevdaya aşka kapanmış basiret, gönül gözün körse
Tam birini sevmeye başlamışken bütün süreç sanki sen
Düşün geceleri, geçmez sıkıntın katiyen
Böyle mi devam edecek bütün bir ömür sahiden?
Yürek istemez başka gurbet ancak bana daha da yabancı bulunduğum yer
Sağlık ve mutluluk içinde ayrılık mı var? Anlat bana acilen

Her hicran kapanmayacak bir yara açtı
Alıştığım her vakit yangın, hatırlatır yazdığım andıç
Ağaçların sürgün vermediği mevsimdeyim, şiirlerim başka bir yazda kaldı
Meyveyi dalından erken koparsam yenmez, geç koparsam çürür
Çoktan geldi de geçiyor veda zamanı
Bir yas bin ağıt
Kelimelerin kifayetsiz kaldığı bir anı,
Bıçak gibi kesti yüreğimi, buza çevirdi suratımı
Bir yazarın kitabından uyarlanmış
Bir şairin şarkısından alıntı
Uykusuzluk bende artık, onlar temizlesinler vicdanlarını
Bir anne vedasıdır gerçek, gerisi lakırdı
Kaybedeyim, insan kalayım
Açık olsun yolun, bahtın
Ben veda ettim, eşiğindeyim yeni bir merhabanın