Kırık kalp, krizin tetikleyicisi
Bozukken sinirlerim
Hattındayken amansız gerilimlerin
Saklı kalınmış, yanmış, yıkılmış bir hasretin
Evine dön, sokak mı senin meskenin?
Nedir bu kadar iç çekip içerlendiğim?
Günlerdir uykumu getirmeyen derin düşüncelerim
Kimyamı bozan düşkünlüklerin ekseninde çıldırtan gülüşlerin
Hiç bozmadığın sessizliğin
Bir gün sona erecek diye beklediğim
Kimselerin uğramadığı derme çatma bir izbenin,
Anlamı yok!
Bütün derdim tasam ruhuna dokunmaktı, buydu emelim

Yazmaya başladığım an sevda biter, bu yüzden mürekkepsiz kalemim
Asgarî kelamım, geçmişin en güzel günlerine dair yarım bıraktım şiirleri
Ne anlatayım ne söyleyeyim ?
Viran mazinin, imkansız düşleri
İzahı yok hislerin, ihsanı büyük dünlerin
Karanlığın sayesi, aydınlığın ta kendisi
Gökyüzü geceleri ışığını kapatmaz, yüzünü çevirir
Ben de başka yere çevirdim ama kimse görmedi şemsimi
Ey Şeyma gördün mü şeydayı, aklını yitirmiş
Dilhun bakışları, perişan yüreği
Ne yapsa ? Ne etse...