Hatıralar silik, katlıyor bu durum endişemi
Kendi doğruları insanın tekeli
Kartezyen mantık herkesin ederi
Aradım gerçek nedir diye fellik fellik
Benzersiz bir mesele mi hepsi?
Gezegenin merkezi yüreğimde değil
Yekten söyledim, yeltendiğim her işi becerip siktirip gideceğim
Ya da tam tersi hiç bir bok yapmadan pişmanlıkla kaybolup sessizleşeceğim
Eskisi gibi sadece yalnız ve öfkeliyken benliğimi hissetmekteyim

Garip dönem, kirli düşünce
Satılık düşler, ulaşacak mısın binlerce lira dökünce ?
Sıkıntı özümde, güzellikler filizlenir gönlümde
Gel ya da gelme fark etmez, tazeliyorum özgüvenimi sadece
Ama sanma ki cümlelerim sahte
Yerinmem asla bu mevzu çözülmezse
Erinmem hatta, her yol mübah özgürlüğe
Değişmez hep aynı yanılgılar eşiğinde
Bizi değiştirmez görkemin tüm dehşet hala zihnimde
Önermem öngörüme göre evetken, düşünmek neden?
Saçma hatalar yaptık, önsezimi önleyemem
Fazlasıyla rahattık, özenli özverin boşa çıkar tek bir kelimeyle

Sorumsuzluk sorunum, genetik kodum
Yolsuzluk yolunu tercih edip soğudu
Zorluydu, boğulduğum deniz de aldım soluğu
Çıktık yokuşu, hala görünmüyor dağın ardında ki boyutu
Korkusuzca sarf ederken çıktı karşımıza yoksulluk
Tufanımız sarsacak o burjuva hayalleri, öfkem hepsine namluyu doğrulttu
Yalnızlık tek dostum, asılsız doğrunuz
Kayıtsız duranlar haksızlıkla boğulsun
Ayıldık tuzaklara, ah alanların bol olsun odunu
Kızıl tamu hayatın kanunu
Zırhım iyiliğe yapılan istilaya, hıncımız sonunuz
Güvenim yok, paranoya ele geçirdi ruhumu
Sinir ve hüznü katla dürüstlükle,
Kursağında kor, düşürüldükçe onurun
Yarınlar kopkoyu, kalbimin derinliklerinden amansız bir acı koptu
Kuşkulanıp ürkecekler ciddileştiğinde sesimizin tonu