Susadım ey saki bir mey ver bana.
İçimde yangın var söndürüversin.
Hem haram olmasın hem serhoş etsin,
Başımı ters yöne döndürüversin.

Döndürsün başımı aklıma doğru.
Mezar olsun gizli saklıma doğru.
Mevsim güz baharlı iklime doğru,
Bir anlık ruhumu kandırıversin.

Kandırsın sahtekâr dillere bakıp.
Kandırsın haksızca hep üste çıkıp.
Kandırsın içimde kandiller yakıp,
Ardından buz kesip donduruversin.

Dondursun buzullar kaplamış gibi.
Acıyıp arkamı toplamış gibi.
Göğsüme bir mızrak saplamış gibi,
Tek hedef, tek hamle indiriversin.

İndirsin alemle olan perdeyi.
Gün yüzüne koysun açıp herşeyi.
Mademki ben beni eyledim zayi,
Sustursun kenarda sindiriversin.

Sindirsin bir dilsiz sessizliğinde.
Sindirsin bir nâdan hissizliginde.
Mesut’um yüzsüzün yüzsüzlüğünde,
Yüz varmış fikrini andırıversin.

Mesut ALTUNKAYNAK