Gözlerim görse idi bu kadar şad olmazdım.
Gezindiğin tüm yollar anlattı senden sonra.
Gündüz güneş, gece ay parlayan tüm yıldızlar...
Şu bizim sensiz éller anlattı senden sonra.

Payımıza yürekte saklı bir mazi kalmış.
Geçmek bilmez ızdırap, dinmeyen sızı kalmış.
Yine aynı bakmışsın her yanda izi kalmış.
Kan kırmızısı güller anlattı senden sonra.

Bir bilsen şu tabiat sen diye kenetlendi.
Yine mühürlü kalbim dilimse kilitlendi.
Gök ağladı hasrete, toprak bereketlendi.
Coşup çağlayan seller anlattı senden sonra.

Kimler kimler gem vurmuş bilinmez muradına.
El alem mi, kader mi diyorlardı adına?
Muhabbetin takılmış bülbülün kanadına.
Sana dokunan eller anlattı senden sonra.

Mesut’um merhem diye yaraya yar sürdüler.
Yar yara olsun diye nice ağlar ördüler.
Bir arzumuz var idi onu da çok gördüler.
Ebedi suskun diller anlattı senden sonra.

Mesut ALTUNKAYNAK