adına dönmek su almaktır, filikalarımı sana vermişken

/sen; aşksın
ben; yalnızlık
biz; türevleri sevişmeler tarifi/

umrum dışısın zaman
durduğun o anı anımsayıp sildiğinde açtığın oyukları
ölü ruhlar pazarımdan azadına kavuşacaksın

yastığımın aylak sandalısın uyku
göz çölüme yalvar
mıhlanan bütün salıncaklar
rüzgara öptürsün yaralarımı
dineyim…

daktiloda adının son harfi intihar
düştü/düşecek olan
kirpiğinden tuttum eskiciyi

yazgımı bul
oyuncak tren yüklü kamyonları al
beni salaş meyhane çıkmazına götür

çamaşır ipine asılmaya mecbur ıslak para
beni Yusuf’un kuyusuna sat
iki adım yarası boşluktur diriliş
beni öyle öldür ki
genzime kaçan sus meleği caysın lirik şarkısından
bin katırlı mısra gözüne yansın
kanımı çek içine
katranım berrak

ey bardaklar
yol cehennemi yeter yakmaya boğazımı
nafile
silmeye çalışmayın
ağayı dağ yeli o yarin izini
siz efkar tutun peçetelerimde
dudağını silmeye çok var intiharımı dişleyen vampirin

beni vaftiz et ihtiyar
yoksa yanık ucundan kefenini giyinecek kanayan suretim
hakikatim ağzına gün ışığı değmemiş bir mağarada kaldı
bir yılan uyuyor mezarımda



kapı önleri ölü günler bekleyicisi
aşk kör söylence
veda gücün varsa bu şiiri gidiş dönüş yak

K.Y.