Adım melek ama
Kanatlarım tartıda
Küçükten büyümek
Ya büyüdükçe küçülmek



Sofra artığı
Varla yok arası bir şey
Ahhh bez bebeğim neredesin
Damağımda dinmeyen annemin süt kokusu
Yorulmuşum gelgit hayallerden
Keşke hep kaşık düşmanı olarak kalsaydım



Derme çatma düşler
Annemin saksısında goncayım
Yuh olsun yükseğine ev kurulan tepelere
Suskun bir sofrada tuz olamadım ya
Onun için bazen anneme seslenir
Bazen içimdeki çocuk ile bölüşürüm dertlerimi



Hep çıkmaz sokağımın başı
Sadaka isterim yüreğimin yoksulluğuna
Kirpiğimde kıymetsiz inci taneleri
Kaderim derim kadınlığıma
Anneyim derim
Annem derim yine de severim kaderimin yoksulluğunu



Birisi bir seksek çizse şuraya
Ya da kınalı olsa ellerim uyandığımda
Birisi alsa ellerimden bez bebeğimi
İpek kanatlarımla süzülsem
Gök mavinin en güzelinde



Yakamda kırk iğne eğrisi
İçimde hiç büyümeyen bir çocukluk
Fakirliği azap bilirdim
Yüreğimdeki acıyı tanıyana kadar
Ahh dudağımın kendine değmez
Ahhh yanağımın benden uzak halleri




Kısıkmış ömrümün ateşi
Yasakmış şuraya bir tutam sevgi sözcüğü
Hiç rastlayamadım bir yağmurun son damlasına
Tövbe edecek günahım olmadı
Ama ben hep küçücüğüm
Hiç büyümedim
Büyüyemedim ki


Hüzünlükent Narin