Mecusi bir ateşin
Seyrinde görmüşler seni
Gözlerin çöl şeriği
Gözlerin fazl-ı turâb imiş ...

Söyle genc-i nihanım, dil-i pinhânım ...

Bu neyin feryadı
D’iline hanedanlık eden üvey yankı
Hangi dağın serezat-ı isyanı

"Yandım" diyormuşsun nar-ı beyza’da
Semeresi yâr olan ateşlerde
"H’arlandım" diyormuşsun

Eyy aşk lügâtında adımı aşikar eyleyen
Gözyaşına kalu beladan tanıklık ettiğim
Ceremesi dünyada bigânelik olan
Sırrı müphemim

Aşığın halveti
Ateştir bilmez misin
Aşığın yegâne muradı suz-i ekberdir
Şol ırmak kıyılarında
Yanmaktır nihayi istidatımız
Susuzluğa talip olmaktır
Görmez misin

Bilirim
Zamanlardan münezzeh bir an’da
Göç etmeye yeltenmektedir kanatların
Mevsim ayırd etmez tenin,
Bilirim ...

Uçsuz bucaksız ovalar memleketindir
Garlarda mendil işleyen güzellerin
Adına b’ağlanmış
Vedaları çoktur
Bilirim ...

Lâkin
Sende bilesin
Varacağın her durakta
Vuslat namına bulacağın yegâne suret benim
Canhıraş daldığın hülyalarda
Sığınağın hira benim

B’ağrında ki
Şule de benim
İmtihan da benim
Çile de benim

Bilesin Azizim

Benim ...

Efsunnâme