Hep en çok acıtanı seçtim
Cüretkâr bir duruşla
Kulağımı toprağa
Gözümü yıldızlara diktim
Göğün rahminden düştüm yeryüzüne
"Korku" benim ikiz kardeşim

En çok kendimle dalaştım
O ağladı, ben haykırdım
O haykırdı, ben ağladım
Aynalara anlatır gibi
Ağıtlar yaktım ona
Gözyaşlarımla suladım
Merakımla sıvazladım
"İkra" benim göbek adım

Ne demiş annem dedim
Babam ne aramış
Nereden
Ne için kovulmuş ceddim
Neden hep, aşkla sınanmış
Ve neden
İllâ aşka sığınmış

Siz
Bu elmanın derdi
Nedir bizimle diye
Düşüne durun
Ben "elmanın kurduyum"

Hevesiyim cümle yasakların
Kalbim durana
Kalbim duyana
Kalbim bulana dek
Arayacağım

Suskunu olduğunuz ne varsa
Ya şimdi haykırın
Ya da
İlelebet lâl olun

Bir nida
Bir cellat
Bir tabure
Bir ağaç
Ve bir kaç damla gözyaşı
Yeter mi
Beni durdurmaya

Kaçtığınız ne varsa
"Ben O’yum"


.
.
.
Ruhu Azade