’’Çiçek Kokusu’’


Bu merhametsiz geceler
yıpratıyor bedenimi.
Mutluluğa inat
evimin kapısında nöbetçi kaderim.
Üsküdar’da bir bankta
oturmuş seyrediyorum.
Yağıyor hüzün
esir ediyor çevremi.
Bir başkasına gönül vermek korkutuyor.
O sen olmayacaksın,
bu yüzden tedirginliğim.
Kaç yıl oldu göremedim seni.
En son seni gördüğüm
o gün geldi aklıma.
Bitti demiştin ve dönüp gitmiştik.
Şimdi görsem
inan dönüp gidemem geri.

Güneşin yakıcı sıcağı nedir ki?
Hasretin kor bir ateş her adımımda.
Her insanın kendine has bir kokusu var.
En güzelinin
sen olduğunu öğrendim yaşlandıkça.
O gülüşüne sakladığın,
çiçek kokusunu bilirim.
Bilirim lakin tadamayacağım asla.

Duydum ki yuvanda mutluluk hakim,
Gözlerini senden alan,
birde kızın var.
Ben kaderime razıyım,
hüzün uğramasın sana.
Ateşlerde yansamda..
Mutluluk çok yakışır sana.
Sensiz kavrulsamda..
inanç sevdiğim inanç
uyandırıyor her sabah.

Seni sevdiğimi söylediğimde gülmüştün,
O gülüş hala gözlerimin duvarında asılı.
Birdaha görsem asla gidemem geri.
Bir daha karşılaşmak
imkansız onuda bilirim.
Ama o imkansızlık kadar çok sevdim seni.
Şimdi başka gönüller kapımı çalıyor.
Merhametsiz geceler bedenimi yıpratıyor.
Depremden hasar almış
yıkılmak üzere olan bir bina gibi
duruyorum şu toprağın üstünde.
Yıkıp yeniden inşa edelim diyende yok.
Taşınıp yerleşmeye
kimsenin cesaretide...

Sen suyunda özgür kaynak.
Ben toprağına esir.
Ayrılık için geldi vakit.
İki kalbin arasında kırıldı zincir.
kalbimin verdiği söz için,
Senden sonrası ve
bir Başkasıda Zehir...
Ve Artık sevme der dil,
Benliğimde..
Tüm zerremde..
Yönünü kaybetmişken
seviyorum demek çaremidir.
Ahh Sevgili..
Hakkın olanı aldın mı sen?
Bir bir kapandı mı sayfalar?
Benim içimde ölmedi hiç birşey.
Hala çok seviyorum seni...
Kavuşmak imkansız..
Hasretim sana ömürlük..
Tek arzum;
Bir Başka Kalp Böyle Çok Sevsin Seni...

Selimhan Özaydın