GÖZLERİN GÖZÜMDE TÜTER OLDU GEL

Cemreler düştü bak havaya, suya
Gül dalında bülbül öter oldu gel
Yetişsen diyorum bayrama toya
Gözlerin gözümde tüter oldu gel

Geçmez oldu günler her dem uzuyor
Kirpiklerim gam gölünde yüzüyor
Bütün şiirlerim seni yazıyor
Yokluğun içime batar oldu gel

Bahçeyi onarıp düzeltmek gerek
Çiti sarmaşıkla bezetmek gerek
Takvimleri bir bir azaltmak gerek
Kalmadı mecalim biter oldu gel

Dön artık sevdiğim şenlensin hanem
Hicran ateşiyle kavrulur sinem,
Su gibi özledim seni birtanem,
Sensizlik girdabı yutar oldu gel

Kör oldu görmüyor gönlümün gözü
Hissedemez oldum baharı yazı
Kalbime yerleşip yoktan bir sızı
Özlemlerim katar katar oldu gel

Gurbet elde içerlerim yanıyor
Beni gören hasta oldum sanıyor
Akşam olup herkes eve dönüyor
Ayrılık ölümden beter oldu gel

Kahvemin tadı yok, lezzetsiz çaylar
Bak bizi bekliyor rıhtımlar, koylar
Nurgül’üm der sensiz geçmiyor aylar
Hasretlik canıma yeter oldu gel.

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ.