BUNDAN SONRA

Vaktinde sevmeli, vermeli değer
Kul olsan ne çıkar yâr bundan sonra
Sevmek fedâkârlık etmekmiş meğer
Kül olsan ne çıkar yâr bundan sonra

Emekle sevgini beslemediysen
Gülü dikeniyle ıslamadıysan
Dilini saygıyla süslemediysen
Bal olsan ne çıkar yâr bundan sonra

Ben bir fidan idim sevgi bağında
Bir başıma kaldım güven dağında
Boğulurken çıkmaz şüphe ağında
Yol olsan ne çıkar yâr bundan sonra..

Yüreğimi aşkın nârıyla yakıp
Derd-ü gamla âh-u zârda bırakıp
Katre katre düşüp gözümden akıp
Göl olsan ne çıkar yâr bundan sonra

Nakşettim sevdanı ben desen desen
Ne olurdu bir kez cânânım desen
Şu yanık bağrıma kuzeyden esen
Yel olsan ne çıkar yâr bundan sonra

Devirdin kalbime taht kuran hanı
Yıktın gönlümdeki eşsiz hakanı
Bölüşemedik biz bir lokma nanı
Çil olsan ne çıkar yâr bundan sonra

Dünya fani elbet gelip de geçen
Nurgül’üm yolcuyuz konup da göçen
Viran bağlarımda yeşerip açan
Gül olsan ne çıkar yâr bundan sonra.

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ

Çil: Altın, akçe
Nan: Ekmek