Ah herkes susarken
Havarisiz kaldı aksâda aşk
Biraz yorgun
Biraz da korkaktılar
Hıçkırıklı bir âmin gerek yeni tarihine sevdanın
Harap düşüp arafta yandılar


Evrenin karanlığına bir borcun var
Unutma
Bir gün var sayacaklar güneşi
Yıldızları ve ay’ı
Onlar da rahat bir nefes alacaklar


Ah o polen bakışlarından sürgün yenilen
Yoksul bekleyişlerin baharına cemresi bir türlü düşmeyen
Mevsimler sevimsiz
Isırganımsı öpücüklerle geliyorlar
Şu Leylâ’nın yörüngesinde
Mecnun turunu tamamladı
Aşk tutuldu
İzin yok sevmeye!

 
"Eskidendi
Ama çok eskiden"
Gülüşleri yaratılış beyazı
Ay yüzlü peygamber
Kendi zindanından yayılan dumanlarla
Tebessüm ederek taşlara
Bir aziz gelincik çiçeği gibi açıvermişti saraylara
Zaman öyle değil!
Var ettiğimiz vuslatlar yok şimdi
Dikenler sultan
Güller sevimsiz
Kırmızısı ısıtmıyor
Fitilini tutuşmuyor kalplerin
Sarılırsın üstündeki ışığa düşman geceye
Bu sevda denizinde boğulmak bir tercih değil
Nasırlı kıyılarda dalgalar perişan şimdi
Ey gönül dergâhına afetler salan
Hangi çığlığın meâli
Hangi isyânın farz-ı muhâli yorumlansın da
Derdini sana anlatsın


Can çırpınıyor çilesiyle bir köle gibi
Ferman sevimsiz
Utangaç dudağından kaç şafak ısmarladılar
Sırtında zemheri taşıyan yalan yıllara
Tellere darılan soluğuyla
Özgürlüğü sabrıyla selamladılar

 
Yıkıldı kale’m
Gam dehlizinde başıboş gezen düşüncelere ağıt yakan
Ne içini yakan rüzgâra aldırıyorum
Ne de yaza
Ah benim aynalarda soluksuz savaşım
Bak
Seferberliğini ilan ediyor gökte bulutlar
Hükmünde ismim sıcak
Birazdan kurşunlarını yağdıracak
Hayatla ölüm arası kaç nefeslik menzilmiş
Bir gün anlatacaklar
Ey duvardan duvara anılar yıkan
Sana özlemin son molasıdır bu
İsâ niyetine
Canımı çarmıha yazdılar

 
Ne zor bir kavram
Ne zor bir cendereymiş unutulmak
Üşüyerek kaderden korkan
Vakti geldiğinde üzünçle sönen mum aleviymiş
Ölümü takdir edilen hicran

 

(r)