Gece kirpiklerin değince yaya
Yıldızlar kıskanır gözünü senin
Kaldırıp başını baksan semaya
Eflak ay zanneder yüzünü senin

Kaşların rast çalan içli bir keman
Hüzünlü bakışın hep duman duman
Kalbin sığındığım en kuytu liman
Hâlâ çözemedim gizini senin

Öfken çiy tanesi hoşgörün deniz
Görmedim ruhunda kötülük’den iz
Ardında bıraktın soluk bir beniz
Fizan’da ararım izini senin

Kalbime girdiğin ilk günden beri
Tutuşturursun her değdiğin yeri
Senle bahar olur, sensiz zemheri
Özledim aşk kokan güzünü senin

Gülüşün gülistan bağına benzer
Hasretin Erciyes dağına benzer
Bal akar dilinden sanki bir anzer
Doyulmaz o şirin sözüne senin

Zarafetin gelir asil soyundan
Gözümü alamam servi boyundan
Gönül vazgeçer mi güzel huyundan
Boşuna mı sevdim özünü senin

Çıra gibi yansa aşkınla sinem
Nârınla dağlansa şu gönül hanem
Pervane misali inan birtanem
Sevdayla konarım közüne senin

Yusuf’un iffeti ar damarında
Asil Türk’ün kanı var damarında
Alnına uzanan her damarında
Kaderim yazılsın yazına senin

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ