DUA
NEMRUT’UN ATEŞİ

Nemrut’un ateşi sardı her yanı
Sanki dağlar taşlar tandır Allah’ım
Nice İbrahim’in yanıyor canı
Yanan ormanları söndür Allah’ım

Dilsiz kullarını koydular naçar
Arılar ateşten ateşe uçar
Koyunlar kuzular ölümden kaçar
Mazlumun yaşını dindir Allah’ım

Ağaçlar tutuştu dallar tutuştu
Söndü sandığımız küller tutuştu
Peygamber kokulu güller tutuştu
Rahmet yağmurları indir Allah’ım

Dumanda boğuldu böcekler kuşlar
Akmıyor gözlerden kurudu yaşlar
Kırıldı umutlar eğildi başlar
Derdimiz bir değil bindir Allah’ım

Merve Tepesi’nde İsmail ağlar
Hacer’in derdiyle inliyor dağlar
Kün emrinle yağdır gökten yağmurlar
Bu yanık kokusu göndür Allah’ım

Nice hayvanların nesli tükendi
O yanmış halleri cana dokundu
Uyuyan derdimiz kalktı yekindi
Yanan beden değil tindir Allah’ım

Bîçare kulların medet bekliyor
Kuraklık kapıda gelip yokluyor
Kedi,ölen yavrusunu kokluyor
Sandım mahşeri bir gündür Allah’ım

Ne Firavun biter ne Nemrut biter
Yurdumda ihanet dumanı tüter
Ceylanı maralı alevler yutar
Bu ne bitmek bilmez kindir Allah’ım
Rahmet yağmurları indir Allah’ım.

Nurgül KAYNAR YÜCE /K. MARAŞ
06/08/2021

Yılana benzeyenler de çok şu hayatta. Karıncaya benzeyenler de…
Asıl mesele karınca olabilmekte