ALABORA

İçimde fırtınalar çığlık çığlık bağırır
Sonbaharda düşen bir yaprak gibiyim yârim
Hicran kolların açmış kucağına çağırır
Temmuzda ayaz yemiş toprak gibiyim yârim

Güneş ısıtmaz oldu üşüyen yüreğimi
Ayrılığa biçilmiş mehir gibiyim yârim
Hasretin körüklerken gönlümün çerağını
Ha taştı ha taşacak nehir gibiyim yârim

Yaralı bir kırlangıç nidasıydı avazım
Kuşların terk ettiği çınar gibiyim yârim
Firakın lokmasıyla düğümlenir boğazım
Olukları kurumuş pınar gibiyim yârim

Gönlümün rıhtımında sevda yüklü gemiydin
Pusulası aşk olan dümen gibiyim yârim
Dudağımda tebessüm, gözlerimin nemiydin
Karlı dağlara çöken duman gibiyim yârim

Vecd ile bağlandığım mabudumun kulu sen
Guruba veda eden bahar gibiyim yârim
Firdevs bahçelerinin yediveren gülü sen
Şeb-i yeldadan farksız nehar gibiyim yârim

Şeffaf olsun yüreğin nedir bu medcezirler
Say ki alaborayım batar gibiyim yârim
Kurtarmaz bu gemiyi ne af ne de özürler
Yalnızlıklara demir atar gibiyim yârim

Nurgül KAYNAR YÜCE
04/09/2019
ANKARA