TEK SUÇUM KADIN OLMAK

Doğuda berdelim ben babamın kumasına
Ergenliği tatmadan ruhum ihtiyar olur
Dart olur tüm bedenim bir itin kamasına
Anam ağlar ardımdan soysuz bahtiyar olur

Ya takas edilirim ya başlıkla satarlar
Sormazlar hiç fikrimi , insan mıyım ben neyim
Bir paçavra misali buruşturup atarlar
Günahkâr dudaklara sunulan garip meyim

Pınar, Merve, Özge Can, önemi yok ismimin
Değil mi ki dünyada kadın olmak tek suçum
Ruhum altında kalır şu zavallı cismimin
Uzanır kirli eller parçalanırken içim

Hizmet için doğmuşum, sanki kul köleyim ben
Edep, iffet ve ahlak bir tek benim için var
Aldatılıp, dövülüp ister ki öleyim ben
Kara toprak olsun da başkası olmasın yâr

Açıksam namussuzum kapalıysam gerici
Entârimle biçilir kişiliğime değer
Kaç kulp takılır bilmem, kötüler kaç görücü
Bahtım açılmayıp da evlenmemişsem eğer

Düşmüşsem bir soysuza ömür boyu çek derler
Bilmezler yaşadığım dayanılmaz acıyı
Gelinliğinle girip kefeninle çık derler
Böyle feda ederler kaç evlat kaç bacıyı.

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ

AL YANAKLI KİRAZLAR ŞİİR KİTABIMDAN