Rahmetli Doğan Cüceloğlu ne diyordu:

ANNEN YOKSA KİMSEN YOK

Gene gurbet elde bayram yaklaşır
Hasretin bu demde daha sıklaşır
Koyun bile kuzusuyla koklaşır
Yalnızlık omzuma olur yük anam
Sensiz bayramların tadı yok anam

Sahura kalkıp da koyarım çayı
Davullar çalarken kurup sofrayı
İzmir’de zor geçer Ramazan Ayı
Orucu tutandan yiyen çok anam
Sensiz bayramların tadı yok anam

Hiç huzur bulamam içim gam dolu
Kirpiklerim ıslak gözüm nem dolu
Yuvalar harabe oysa dam dolu
Kirlendi insanlar, değil pak anam
Sensiz bayramların tadı yok anam

Sensizlik yakıyor içimi benim
Dertler tez ağarttı saçımı benim
Yükleseler dünya göçümü benim
Gayrı yaşamaya karnım tok anam
Sensiz bayramların tadı yok anam

Hasret yastığına koydum başımı
Umut yorganıyla örttüm döşümü
Gurbet denen kader arkadaşımı
Sıla ateşiyle kayıp yak anam
Sensiz bayramların tadı yok ana

Yalnızlık yazılmış alın yazıma
Yağmur bulutları çöktü gözüme
Bir damla yaş düşüp indi cüzüme
Dualar gönderdim fecre dek anam
Sensiz bayramların tadı yok anam

Sağıma soluma bakar ağlarım
Fersiz dizlerimi çöker ağlarım
Tenhalarda burun çeker ağlarım
Gurbet sillesini vurdu berk anam
Sensiz bayramların tadı yok anam

Aşına da Garip Nurgül aşına
Elli yılda neler geldi başına
Kimsesizdi yazın mezar taşına
Ben geldim yanına kalk da bak anam
Sensiz bayramların tadı yok anam

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ

Fotoğraf temsilidir.