ANLARSIN

En kıymetli servetin sağlığın olduğunu
Dizlerine sızılar dolduğunda anlarsın
Bir gün herkes terk edip kimsesiz kaldığını
İhtiyarlık kapını çaldığında anlarsın

Evlatlarım diyerek ömrünü tüketirsin
Saçın süpürge edip yıllarca okutursun
Gözlerinden yaşları boş yere akıtırsın
Oğlun kızın bir gün el olduğunda anlarsın

Dost sandığın aynalar sana düşman olacak
O simsiyah saçlara beyaz karlar dolacak
Var istersen yüz yaşa elde sıfır kalacak
Gül benzinin sararıp solduğunda anlarsın

Bir tek salkım üzümü çok görürler bağından
Duman eksilmeyecek yüce karlı dağından
Hiç eser kalmayacak delikanlı çağından
Çaylaklar alay edip güldüğünde anlarsın

Kurt kocayıp köpeğin olurmuş maskarası
Gözündeki dumanlar sanma ki is karası
Can çekişen insanlık tarihin yüz karası
Kendini bir köşede bulduğunda anlarsın

Gözlerin seçmez olur göremezsin önünü
Titrer elin ayağın giyemezsin donunu,
Hakk dilerse unutup kaybedersin yönünü
Bir yanlış bin doğruyu sildiğinde anlarsın

Ömür denilen zaman kaş ile göz arası
İyi amellerinden düşer günah darası
Tövbe etmenin artık kalmamıştır süresi
Can alıcı meleğin geldiğinde anlarsın.

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ