SIR DUDAKLARIN

Kızıl bir ateştir yakıp kavurur
Gülünce tutuşur har dudakların
Bir bükünce yerden yerlere vurur
Sanki Erciyes’te kar dudakların

İçinde mey dolu kadehi aşkın
Gonca güle benzer verirken ışkın
Saklı bahçendeki o altın köşkün
Harama yol vermez sur dudakların

Bir tebessüm etsen güller derilir
Ortasında inci mercan görülür
Küçük bir bûsene ömür verilir
Bir aşk kıvılcımı nar dudakların

Güneşin içimde turlamasıdır
Kalbimin yerinden fırlamasıdır
Küllenen sevdanın harlamasıdır
Alev alev yakan kor dudakların

Bir değil bin ömrüm olsa da senin
Öyle güzelsin ki öyle nazenin
Sahraya düşen bu garip sûzanın
Serin vahasıdır sır dudakların

Gönül yangın yeri ateşe düşmüş
Bir aşk çıngısıyla köz olup pişmiş
Hasret sarmaşığı dağları aşmış
Kiraz mevsiminde kür dudakların

Sohbetinde altın öğütler gizli
İçlenip ağlarken bükülür, nazlı
Akşam soframızda muhabbet sözlü
Gönül kırmaz, alır pir dudakların

Bal damlası akar tatlıdır sözün
Duru bir su gibi berraktır özün
Sevda membaıdır o kahve gözün
Duası cennettir yâr dudakların

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ