Ağlama anam ağlama,
Bayram geldi diye,
Yolları bekleme,
Gelir mi gelmez mi
Göz yaşın yeter mi,
Bir gün ömür treni,
Yolda koyar mı,
Bilmem ki sabah mı,
Yoksa akşam mı,
Hangi vakitte taşır beni,
Çırpınırken yüreğin,
Bir kuş gibi tedirgin,
Kucağında taşıdığın,
Beni koynunda beslediğin,
Günler gelir mi aklına,
Unut anam unut onları,
Vefasız evlatların hası,
Koydu yüreğine bu yarayı,
Kan durmaz anam durmaz,
Yaran derin çok derin,
Nağmeler dindirmez acını,
Bilmiyorum nerden geleyim,
Bir kuş olup konmak isterim,
Açtığında kapını kucağına,
Anam garip dertli anam,
On çocuktan haber var mı,
Biliyorum derdi seni sardı,
Bayram olunca depreşir yaraların,
Yine gözlerim seyriyor dersin,
Acep çocuklardan biri mi geliyor,
Kış gelmeden görseydim onları,
Uzaklaştı gittiler her biri bir yere,
Çocukken aman gitsinler derdin,
Şimdi gelemiyorlar gittikleri yerden,
Vardır bunda da bir hikmet,
Sen üzülme anam,
Sen ağlarsan ağıtlar dolar içime,
Akan yaşlarda boğulurum ben,
Öyle bir zamana geldik ki,
Yaşamak yük oldu omuzlarımıza,
Yol koşulları getirmiyor bizi ocağına,
Bahtı yaralı anam,
Yollara timsahlar oturmuş her yerde,
Geçit vermiyor gariplere,
Geçemiyoruz bu dağlardan,
Gelen her nefesi onlar soluyorlar,
Nefesimiz yetmiyor bizi taşımaya,
Dermansız halimizle yollarda sabahlıyoruz,
Üzülme anam haram girmiyor boğazımıza,
Helal ocağından dumanlar gelse de gözümüze,
Dumanları dağıtarak geleceğim bir gün,
Umutların tükenmesin bekle beni,
Sabahın evvelinde gecenin sonunda,
Gelir dururum kapına,
Güneş gibi acılar gitsin diye konaklarım ocağına,
Ağlama anam ağlama yüreğinde açma yara,
Ben dayanamam sendeki yaralara,
Gülleri bir bir kokla,
Bahçedeki kanarya
Gülleri mesken edinmiş
Hep orada,
Sen de beni sultani incirin altında bekle
Yanmadan kader defterim
Kalan boş sayfaları yanında yazacağım;
Selam edip ellerinden doya doya öpüyorum,
Anam canım anam can anam;
Erol KEKEÇ/16.07.2021/23.47