SIZIYOR GÖZYAŞLARIM

Ruhumda şimşek çakıp düşüyor yıldırımlar
Gönlümün imbeğinden sızıyor gözyaşlarım
Bî-çare dertlerime şahittir kaldırımlar
Yağmurlara karışıp yüzüyor gözyaşlarım

Ne derin yaradır bu katmer katmer içimde
Neşter vurmaya korkar gelse lokman hekim de
Öyle bir acı ki bu ağlatıyor uykumda
Onulmaz çıban gibi azıyor gözyaşlarım

Dert kazanı kurulmuş müslüman ocağına
Kurşun yağar masumun koluna bacağına
Diz çöküp de sofrayı çekince kucağıma
Lokmayı boğazıma diziyor gözyaşlarım

Her evde bir kıyamet, bir cehennem çukuru
Ayırt edilmez oldu zengin ile fakiri
Cehalet ebe olmuş sobeliyor fikiri
Izdırap çemberini çiziyor göz yaşlarım

Tefekküre dalarak gökyüzüne bakarım
Şebnem olup güllerden katre katre akarım
Her kime gönül koysam harım ile yakarım
Yanağımdan aşağı uzuyor gözyaşlarım

Feryad figan eylemez sessice dökülürüm
Feleğin örsünde hep eriyip bükülürüm
Gönül bulutlarından aşınır, sökülürüm
Süküt hırkası giyip geziyor gözyaşlarım

Ya ben ateşe düştüm, ya ateş bana düştü
Sevda küllenmez bir kor, yüreğim yandı , pişti
Aşka kıyam durmuşken gözlerime üşüştü
Ah gönül abdestimi bozuyor gözyaşlarım.

Yufkadır hep yüreğim ta ezelden beridir
Hüzün kalbimin süsü, gözlerimin feridir
İman dolu şu göğsüm sanki hicret yeridir
Dünya denen gurbetten beziyor gözyaşlarım.

Nurgül KAYNAR YÜCE / K.MARAŞ