[ italik

bir şeyler düşüyor karşıdan
tavşan ayaklarımı takıp oraya gitmeliyim
şiire umut toplamaktı dileğim
onun delikanlı bağrını açmak
güneşi yüklemek kalbine


öfkelenmek zamanı değil anladım
hakkımı aramak
çalındığı yerde
dost yardımıyla yaramı sarmak
rahatça sırtımı yaslamak
sevginin umut yüklü koluna


nasıl umarsız bakıyor karşıdan
oysa dökülen zifttir yollara
insan ara ki bulasın
bir koltukta kaç çürük karpuz
ayaklarına düşecek
bilseler


nereye gizlensin bir annenin ağıtı
hangi insanın yüreğini emzirsin
acının can yakan sütüyle
ki bir katil sürüsünü gütmesin çoban
çiçekleri ezmesin
yemesin koyunlar

karşıya bakıyorum
geçilmiyor sisten dumandan
gözlerini artık aç karşı
vazgeç
karşı olmaktan
aynı toprakta soluk alıp veriyoruz
birbirine benzemese de
her soluk alıp veriş!..


18. 06. 2021 / Nazik Gülünay