Bu aralar kitap okumayı bıraktım
ve neden gittiğini düşünmeyi
-yok nargileyi bırakmadım
ve çayı demli içmeyi
ve tırnaklarımı gece kesmeyi-
Kırlangıçları izliyorum
hatta çaktırmadan saymaya çalışıyorum
Bakma saymaya çalışıyorum dediğime
Aklıma dudakların geliyor
sayıları karıştırıyorum
Ben de tutup kırlangıçların sayısını
en yakın onluğa yuvarlıyorum
Bazen Terzi Şükriye denk geliyor
Güzel kızıma selam söyle diyor
O an sanki bir jilet
bileklerimde geziniyor…
Neden diyorsundur sen şimdi
Boş ver kimse bilmiyor

Bu aralar kaderi anlamaya çalışmayı bıraktım
ve rüyalarıma girmeni beklemeyi
-yok gol yediğimizde öfkelenmeyi bırakmadım
ve gül kokulu duş jelini
ve karakalem resim çizmeyi-
Yoldan geçen insanları izliyorum
hatta çaktırmadan el ele tutuşanları sayıyorum
Bakma sayıyorum dediğime
Aklıma ellerin geliyor
en son kaçta kaldım unutuyorum
Ben de el ele tutuşanları saymayı
sağdaki meleğin kalemine bırakıyorum
Bazen Kadir Amca denk geliyor
yanında Cevriye Teyze
Güzel kızım nasıl diyor
Söyle de kahve içmeye gelsin
benim hanım onu özlüyor
O an sanki bir bıçak
göğüs kafesimde acemice geziniyor…
Neden diyorsundur sen şimdi
Boş ver kimse bilmiyor

Bu aralar balkondaki çiçeklerle konuşmayı bıraktım
ve geri dönmen için dua etmeyi
-yok sabah koşularını bırakmadım
ve her gördüğüm kediyi sevmeyi
ve Sezen Şarkıları dinlemeyi-
Sahile inip gemileri izliyorum
hatta bir bilet alıp herhangi birine
buralardan gitmeyi hayal ediyorum
Bakma hayal kuruyorum dediğime
Aklıma gözlerin geliyor
hayallerimi alelacele yırtıyorum
Ardından da toprağa
daha sıkı tutunuyorum
Bazen Çiçekçi Nurten denk geliyor
Bankta yanıma oturup sevdiceğin nerede diyor
O an sanki bir martı
gözlerimi oyuyor…
Neden diyorsundur sen şimdi
Boş ver kimse bilmiyor



120621Râzı