Umutsuzluğun gölge oluşu gezinirken ruhları
çok uzak değil artık yaklaşıyor belkide hayaller
öfke kusan nöbetler Dünyada hastalanmış yine
isyan ediyor köşesine çökmüş kadın
delirmiş gibi bağırıyor yine


Oldum olası şu sessizlik korkutur
bitmek bilmez yorgana sarılır kaybolur sıcacık uykular
şizofrenlere gebe insanlar farklı çoğu delirmiş
Sürekli isyanlar iniyor yağmur gibi yeryüzüne


Sonsuz bir karanlığın içinde kıvranan
başı ellerinin arasında nerede o eski güzel şehir?
korkunun sonsuz girdabına çekilecek sanki
işte o yüzden belki de o ve diğerleri
sürekli isyan ürkmüş bakıyor gözleri


Kulaklarını sımsıkı avuçlamış tıkandı zannetti belkide
vurdum duymaz aptalın teki şiir yazar bir köşesinde
ölümlere gebe kalmış oysa şu vatan her zaman tehlikede
ah işte o yüzden belki de aklını yitirdi harflerim
sürekli isyan imla hatası ben bir katilim



Sevmek isterken zavallı bir kadın tökezlenir aşk diye
yakışıklı bir jön yazar cin fikirli okunsun diye
katleder saatleri romantik değil oysa zaman
yazarda yazar
buralardan kaybolmak ister o kız

inatla aradığı
yakasında kan kırmızı bir gül


bulmak istediği hangi yeryüzünde ?
romanında belirverdi o romantik adam geldi işte!
peşinden koşacağı saatler
kapatır gülümsemeler arada hayaller
oysa o’na sayfa sayfa uğrayan
hayal ötesi bir zaman
sadece

hey roman yazarı !seni tüm yüreğimle kutlarım
kıza baksana farklı bir dünyada ilk defa gülümsüyor

yine başardın işte

yine başardın işte



binay




2008