.

Ah be Azmi Abi, ne hâle düştük!
İtiraz etsene o surat varsa!
Mahşer dendiğinde az mı gülmüştük
İçim ürperiyor; ya sırat varsa!

Kim bilir şu anda ne durumdasın
İnkâr hakikatte bir intiharsa!
Zifirin bağrında, bodurumdasın
İçim ürperiyor; ya sırat varsa!

Ne bir tek pencere ne de bir delik
Kaybeden biz olduk, hayat kumarsa
Dostlarda kalmadı, gitti üstelik
İçim ürperiyor; ya sırat varsa!

Din’le kavgamızı kaleme alsam
Kâğıdın bir ucu uzanır Kars’a
Korkuyu kalbimden nereye salsam
İçim ürperiyor; ya sırat varsa!

Kimleri paylasam, atsam vebali
Günahım fazlaysa, noksanım ar’sa
Nasıl düşünmedik her ihtimali
İçim ürperiyor; ya sırat varsa!

Kaban mı koysaydık yoksa yanına
Belki çok üşürsün önümüz karsa
Muamele nasıl hezeyanına
İçim ürperiyor; ya sırat varsa!

Talibi hayli çok burda cennetin
Kaçırma, bulursan uygun bir arsa
Geçiyor mu sözü çekin, senetin?
İçim ürperiyor; ya sırat varsa!

Kapa istiyorsan kulaklarını
Duyduğun feryatsa, hep âh u zârsa
Düşündükçe şimdi kul haklarını
İçim ürperiyor; ya sırat varsa!

Aaah be Azmi Abi! Hapı yuttun sen!
Başında bekleyen bir canavarsa!
Beni de... beni de... çok uyuttun sen!
İçim ürperiyor; ya sırat varsa!

Dostlar pek meraklı; manzara nasıl?
Bir haber uçursan nâra kenarsa
Pek rahat değilim ben de velhasıl
İçim ürperiyor; ya sırat varsa!

Kâbustu gördüğüm dün gece düşte
Ne yapmam gerekir bu bir ihtarsa!
Yüreğim sızlıyor her düşünüşte
İçim ürperiyor; ya sırat varsa!

Acır mı hâlime. bakıpta bana
Muhammet Mustafa dostuna yârsa
Hakikat önümde, atmam yabana
İçim ürperiyor; ya sırat varsa

Kolay mı ateşte ebedi yanmak
Hüküm müebbetse, kesin kararsa!
Uyanmak gerekli, artık, uyanmak!
İçim ürperiyor; ya sırat varsa!

O safi Cemâl’e geç mi kaldım ne!
Huzurun adresi bir istiğfarsa
Sen beni korursun değil mi anne?
İçim ürperiyor; ya sırat varsa!

Mecit Aktürk