Gözlerimde yalnız kaldın,
Terk ettiğin geceden
O kahve boncuklarımı yıkayan
Atıp gittiğin yağmurlara aldırmadan

O gün başladı konuşmalar

Yanmayan sokak lambasıyla
Adımladığım karanlıklarla konuşmaya

Dilimden düşmeyen heceye
Terketmeyen kabuslarım kaldı
Sokaktaki gölgen ile
Şavkın vurduğu peceye
Kaç kere gördüm aynı rüyayı
kaçı sığdı bir geceye

Doyamadığım gölgen uzuyor sokakta
Kaç rüya sığar uykusuz voltama
Kaç hayal kanatlanır o manzaraya
Metaforların sayısı kaç
Oluşan kaçıncı anafor

Soldu kaç kere gönüllerim
Kaç kere söylendim körsen lambaya.
Üşütme gölgeni
Yak kendini, hem de beni.

O gün başladı konuşmalar
Adımladığım karanlıklarla konuşmaya

Sokak lambası kapattı kendini.
Geçerken altından, seni aydınlatır beni yakardı.
Şimdi sadece gölgeni yakıyor.
Yanmıyor lamba
Ya da senden başkasına bakmıyor yağmur yüklü boncuklarım.

Gölgen uzadımı sokakta lamba susuyor.
Konuşmuyor

Dilleri kelepçeli, elleri lal.
Ayakları kör, gözleri aksak.
Hepimize biraz sağır
Mayasından mı
Darasından mı
Daha vakur daha da ağır

Kıpırdamıyor gölgen
Yanmıyor lamba,
Yine gölgen sokakta

Herşey yanıyor,
Yanmayan tek varlık bu lamba
Biliyor musun !!!
Herşey kül bırakıyor, artığı yanında

Lamba seni bırakıyor,
Yakmıyor
Ne külü ne artığı, saklıyor

Ne çok dert anlatıyor
Gölgenin uzadığı
Sessiz Sokak, ışıksız lamba

O gün başladı konuşmalar.
Dün gece kayboldum uzayan sen de,
Yattım üstüne gölgenin.

Alıştım derken mavi gökyüzüne
O gün başladı hasretin
Adımladığım karanlıklarda
Yüzümü sürmediğim yüzüne

Halbuki çam kokulu saçlarında aldığım nefesimi kesen durum
Bakışın buğulu başın dumanlı
Gözlerin uçurum

Eteğin taşmış, ağır mı attıkların
Yine kafama değdi dilinle fırlattıkların.

Bu kez temiz, pak, kaynamış sanki aşın da
Eteğindeki taşlar yıkanmış gibi gözyaşında
Yine, yine çok konuştun!
Eteğin ağır, ... bana yine sağır.
...

Sokağın ortasındayım yine.
Sarıldığım gölgende kızılcık şerbetli sancılara belenmiş umutlar uçtu bedenimden.

Kabuslar biçaredir, benimle kalır, kanatsız kalır ve yine uçamaz

Kabuslarım budanır
Benimle kalır.

Kabuslar,
Gölgen,
Lambasız sokak

Uzanmış gri gölgenle konuşmalar alır
Desenli yastıklarda uyumam.
Kabuslarım yıkanır.
Gölgem sensiz gölgenle kalır.

Dört yanım ışıksız Dört yanım Sen
Her yanım aşksız Her yerim uyanır.
...