Yeni bir sabah, yeni duygularla uyanıyor
Acaba değişirmiydi yazgısı bu şehrin.
Yeni bir sabaha günaydın ...
Bir Aralık ayının güneşli gününe...
Hala Sonbaharı soluyor hava
Bahçedeki dut ağacı hala sarı- yeşil
Bırakmak istemiyor yapraklarını
O da sarılmış umutlarla dallarına
Hala Sonbaharda sanıyor kendisini.
Bir Aralık sabahında kimseler
Daha uyanmadan duygularım çimleniyordu.

Bir dağ başı düşünüyorum, bir köy uzakta
Kekik ve papatyalarla süslü.
Yalnız kekik ve ardıç kokusu havası
Bulutları hep pembe,havası hep ılık
Ekmekleri doğal,suları berrak,sütleri hilesiz olan
Bir dağ başı, tabiatla yalnız ben.

Sarı ışıklar içinde bir oda özlüyorum
Kendimle baş başa, sevdiğim kitaplarımı
Yeniden yeniden okumayı özlüyorum
Bir müzik özlüyorum, dinlediğim
Bir kavalın hazin sesi, duygulu sesi
İçten nağmeleri ile alıp götüren
Hayata küstürmeyen güzel musikilerle.

Tertemiz bir hava özlüyorum
Havalara da hile karıştı işte
Tıpkı sulara, sütlere karıştığı gibi
Ne zaman hilesiz çekeceğiz burnumuza
Ne zaman biter ki, ruhu karanlık insanlar
Her şey eskisi gibi mutlu duygulu.
İşte bunları hayal ediyorum birtanem
Seninle birlikte güne uyanırken
Seninle başlıyorum yeni bir sabaha.
Çayımız demlendi, doldurayım mı ?

Aygün Deniz 20.12.2020