Adını koyamadığım bir mevsimdeyim
Güz şarkıları yükselmekte göklere
Umutlar çarşı pazar satılığa çıkmakta
Cevapsız mektuplarım
Gecelerim sıtmalı, acılar yüreğimde
Rüyalarımda; peşimden kovalayan siyah gölgeler
Ruhumda sararmış... inleyen şarkılar
Uzaklarda kurt ulumaları
Korkutucu akşamlar
Biter sanırdım
Meğer, bitmiyormuş ağıtlarım

Uzaklarda sisli ışıklar, sisler içinde hatıralarım
Ve o uzak ülkelerde neş’e var... şampanyalar patlatıyor
Geceleri Almanya sokaklarında insanlar yabancı bana
Karanlıklar yalnızlığımla kucak kucağa uyuyor
Çözülmez kördüğümlere ilmek atıyor acılar
Sevda bazen kahkahalarla gülerken
Bazen de ağlıyor hıçkırarak
Simsiyah bir trene yüklenmiş gurbet mektupları
Katar katar uzuyor demir raylarda

Sonbahar gecelerinde bir kötürüm şarkı inlerken
O hazan bahçelerinde
Acının cam kırıkları inmekte toprağa
Yalnızlık oluk oluk akmakta
Göz pınarlarımdan
Çaresiz dökülmekte bütün şiirler kalemimden
Yazmakta haksız ayrılıkları her gün böyle
Unutmak zor ! can yakan yılların arasına gizlenmek
Mazi her an dolaşmakta, beyin damarlarımda
Olmadık zamanlarda canıma okuyor

Sensizlik acısı koşarcasına
Çöllere sürüklüyor beni
Uzaklarda yorgun umutlar
Çaresiz gecelere tutuklu şimdi
Ben yine o taş döşeme sokağın köşesinde
Gene gözlerimde nemli bulutlar
Postacıyı beklemekle yetiniyorum

Yoksun
Ne değişir ağlasam da
Yıllardır aynı yürek yarası
Aynı acıların tasası
Yine de yazıyorum mektuplarımı
Selam yolluyorum sana
Düşen sonbahar yaprakları ile
Bak
Gözlerimde bir yağmur başlıyor
Kederli

Günay Koçak

20 / 12 / 2025