Saçları senin gibi taranmış
bir şehirde yaşıyorum
Hani her sabah
göz bebeklerinden doğardı ya güneş
tıpkı öyle doğuyor “sarışın”
tepelerin arasından
Mutlu oluyorum
Bu şehrin sana benzemesini seviyorum

Sonra kendime bir kahve yapıyorum
Masamın üzerinde
Cansever’in “Sonrası Kalır 2” kitabı duruyor
Pas geçiyorum
Senden sonra şiir okumak tatsız geliyor

Az sonra simitçi çocuk geçiyor sokağımdan
ağzını yaya yaya
Senin gibi sesleniyorum
“bol susamlı iki simit”
Bahşiş de veriyorum
Çok geçmiyor sütçü korna çalıyor
-seni çağırır gibi çalıyor-
İçmesem de -ki sevmem bilirsin-
bir koşu inip alıyorum
Gidip Kanka’ya sunuyorum
Kanka beyaz bir kedi
Mahallenin serserisi
Sütü içerken
gözleriyle de hep
takip ediyor mendebur
daldaki serçeleri
Sen bir ayrı severdin
beyaz kedileri

İzzet amcayı görüyorum kapının önünde
Yine koptu kopacak düğmesine homurdanırken
kahveye sürükleniyor
Bakkal Kenan amca ekmekleri diziyor
Gelinim nasıl ? diye soruyor beni görünce
-sadece resmini görmüşken
seni nasıl da seviyor-
İyi diyorum
İyi sağlığı sıhhati yerinde
-söylemedim gittiğini sebebini sorar diye-
Neriman teyze duyuyor
çiçeklerini sularken
maşallah diyor
Neriman teyze hep maşallah diyor

Sonra eve çıkıyorum
Kapımı kapatıp
seni özlemeye başlıyorum
Bana iyi geliyor

Masamın üzerinde Cansever
“Sonrası Kalır” diyor
Evet diyorum sonrası kalır
Gülümsüyor…


Özgür SARAÇ/Râzı
28082020Denizli