1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
421
Okunma
Ne olursa olsun bitmeyecek öfkeme karşı
Bir de umut yeşeriyor içimde
Toprak rengi gibi, çiçek gibi
Bir çocuğun mezarının üstünde...
Grileşmeye çalışıyor nefretim büyümekten ziyade
Ama siyah aynı siyah
Korkuyorum yüzüme ayna tutarlar diye
O katı düşüncelerin değişmeyeceğini bilsem de
Bu kabusların bize sevimli işlenmesinin sebebi ne
Nereden geliyor bu dehşetin gülümsemesi
Ateşten kaçmak yanlış ama
Ayıp mı ateşin büyütülmesi
Kanmak istemiyorum sahtekar renklere
Sonradan yeşeren umutlara karşı değilim ama
Siyahın grileşmesi dehşet bana
5.0
100% (2)
Cevap Yaz