1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1059
Okunma
Bu sazlığın kenarında uyanıyorum yine
Bütün hatıralarım ve umutlarım burada
Dökülen gözlerim ve bütün yazdıklarım
8 saniyelik düşen payımda
Dejavuyu farkedilen ân bana verilmiş
Hatta bir sazlık evim olmuş
Kollarım çırpınmaktan yorulmuş gibi
Bu sazlığın kenarında uyanıyorum yine
Kendi şarkımı kendim söylüyorum
Kendi şiirimi kendim yazıyorum
Kendimi okuyor, kendimi çiziyorum.
Mutsuz da değilim mutlu da
Tekdüze bir varoluşa hapsolmuş halim perişan
Bu sazlığın kenarında uyanıyorum yine
Güneş bile tam tepemde, izliyor beni
Bu yüzden donan bedenim değil de ruhum
Ne sazlığım var evim dediğim
Ne de yalnızım aslında
Kalabalığa hapsolmak daha acı
Birçok şeyden hatta
5.0
100% (2)
Cevap Yaz
