Adına yazıldı şehrin adımları
Kabarık veresiye dipnotlarında
Biriktirirken borçlarını
Adapte olmayı beceremedin kendine
Adım adım içine düştün yüreğinin
Sen senindin artık
Paylaşılacak bir masalı alarak yanına


”Perçeminden tuttum her bir suretini
Yüzün yansımasıdır ayın
Ve her bir yıldız sevişken gece notlarını taşır yüreğine
Dipnotlara işlenmiş bir aşkın anımsamasıdır dudaklarına yazılan
Bir hayânın altında izlenen yüzünde
Özlemidir damağımda alev alan”



Kopuk bir anagramın içinden
Sızlayarak ulaştın kalbin kapakçıklarına
Damarlarında dolaşırken acının
Sen olmayı beceriyordun bensizken odanda
Oysa!
Kırık bir divan eski bir yastıktan ibaretti
Sevişmeyi beceremediğin odan
Acın ıslaktı hala bu şehirde
Yağmurlar sana yağıyordu gizlice
Dudaklarını zekâtını verirken pencerene
Olmayı düşlediğin baharlarda
Olamayışına ağlıyordun sessizce


“Saçlarından alnıma düşen bakışlarını
Anarken dualarımda
Avuçlarım kanlanır
Verilmiş sözler tırpanlanır takvimlerde
Ve sen geçersin bulutlar birlikte semada
Ben yine beklerim
Ortaköy’de açık kalmış avuçlarımla”



Dokundun içine
Damarlarında dolaşan nikotine benzetirken sızını
Bir şerbetçi otu kıvamında tattın kendini
Bir hayaldi dudakların
Sonra bitmek bilmeyen bir masal anlattıkların

Sen bir şehirdin oysa
Şehirliğinden habersiz dolaşınca ıslak acılarınla
Adına yazılmıştı şehrin adımları
Ve sen hiç bilmedin alacaklarını

Selçuk ERKİ