Kolonisi bozuldu acının
Tesirini kaybetmiş bir imgeden fırlayan
Süt dökümü çılgınlıklar
Kilide vurdu dilini
Şimdi senden başlıyor zaman
Saat senin yarın
Avizelerde idamlık yakamozlar
Sürgün boynunda taşıdığın akdin

Kor yangını şimdi adımların
Eteklerinde biriken yağmur
Yansıtırken prizmana rengini
Siyah acıyla özdeşleşir
Kalbin katran
Beklediğin tahammülsüz ayrılıktır
Gelenlerse bitmeyen yalnızlıklar

Münferit bir imladan çıkan sözün
Teslimiyetin sabahında teslim olur
Gözlemek ihbar şimdi dudaklarda
İfrit ölüme götüren zehir
Senden payidar olan evren
Çatlatır arzın zemini
Gitmek en çok bahara yaraşır

Duvarların astığın tabloda
Ararken kifayetini
Silinir ne varsa ezberinden
Sabah hiç böyle kasvetsiz değildi
Ayrılık böyle sensiz
Şimdi bildiğin tüm ezberlerden gidiyorum
Saat senin yarın
Söylenenler kifayetsiz
Münferit varlığın
Ve sensiz


Selçuk ERKİ