Hani yarın bayramdı, çat kapı geldim anne
Doya doya uzansam dizlerine.
Suçumdan bahsetmezdin, ceza mıdır yokluğun?
Ne muhallebi kokusu
Yosun tutmuş tahta oyuncaklarım
Soğurulmuş parıltılar
Hep mi susacaksınız, nerede çocukluğum?

Umarım düne dair birşeyler konuşurlar
Damlarda yuvalanmış üveyikler, kumrular
Ben de bu evde doğdum.
Ekmeğimi bölüşürdüm kış boyu
Artık haz vermiyor bu nazlı bahar
Neşeyle uçarsınız, nerede çocukluğum?

Patiska urbalarla, kara lastikler giyer
Bağları bahçeleri hasıra çevirirdik.
Gah düştüm, gah doğruldum.
Değişmiş mi tabiatın karakteri, dokusu?
Bir yudum suya aç, kadim topraklar!
Salıncaklar kurduğum ıhlamur ağaçları
Yağmurda saklardınız, nerede çocukluğum?

Teğet geçerdi acılar, cenaze alayları
Hayata dair güncel hayallerimiz vardı.
Minyatür bahçeler, köprüler kurdum
Ezbere koşardım okul yolunu
Fi tarihinden kalma Arnavut kaldırımlar
Aynı kulvardasınız, nerede çocukluğum?

Vaktiyle bu civarın en gözde bekarıydı
Mahallece sevmiştik Güzide Ablayı
Saçlarına pembe güller takardım
Başına taç yapmış elin oğlunu.
Belleğimde canlanan ey masum hatıralar
Su gibi akarsınız, nerede çocukluğum?

Gönlümün kıyısından onca güzeller geçti
Şu vefasız yüzünden harcadım gençliğimi.
Çoktan beri yorgunum.
Baba ocağımın ateş komşusu
Yalan imiş meğer cümle masallar
Şimdilerde kanmasın, nerede çocukluğum?