Vazgeçmekten unutmak zor, özlüyordum cemalini
Dizlerimde fer kalmadı, salma öyle yokuşlara.
Has bahçenin gülü müsün, hem nazlı hem de işveli
Atamıyorum kalbimden, dert başkadır çile başka.

Sevmek ihya eder kulu, aşk ziyan etti Mecnun’u
Dudak büker sır vermezsin, anlayamadım huyunu.
Al hançeri, vur sineme, bırak şimdi bu oyunu
Zalimlere boyun eğmem, kul başkadır, köle başka,

Naturasından bilinir, kişinin esas uğraşı
İbrişim kuşak belinde, yüzünde bahar telaşı
Al yanaktan buse versen, ceylan gözlü, hilal kaşlı
Her güzele meyil etmem, gül başkadır, lale başka.

Dilersen yoldaş olalım, bekletmenin sırası mı?
Geçtim Avşar Yaylası’na, çalıyor mehter havası.
Allı turnamı vurmuşlar, Karabağ kuzgun yuvası
Ayı postuyla görünen tür başkadır, hülle başka.

Harami talana doymaz; çoktur şeytani oyunu
Daha dün işgal ettiler, Kars, Ardahan, Erzurum’u.
Mazlumları diri diri mezarlara dolduruldu
Tarihin her evresinde, mert başkadır, kahpe başka.

Kendi yazar kendi bozar , kanunlarının çoğunu
Şu beşeri adaletin hükümsüzdür doğruluğu.
Hak yoluna baş koymuştur, şüphesiz her Türk çocuğu
Gafleti mazur göremem, el başka der töre başka.

Destanlarla bezenmiştir , kırk beş asrın her çeyreği
Fetrette ırgalansa da bükülmez Türk’ün Bileği
Bilmez mi ötekileri
Dünya rayında dönerken, düş başkadır gerçek başka.

Ömer Çelik