Bozuk para gibi harcama beni,
Gün gelir dirheme muhtaç olursun.
Her şeyin üstünde görme kendini,
Musalla taşında huzur bulursun!

Hiç güvenilir mi mal ile cana,
Mal biter, ten eskir; küle dönersin.
Kendini hazırla ulu divana,
Volkan dahi olsan, bir gün sönersin.

Sayılı günleri geçirme boşa,
Bir soğuk bakışla üşür, donarsın.
Ahlaklı, onurlu bir ömür yaşa,
Yüksekten uçsan da yere konarsın.

Büyüklük taslarsan garip bir kula,
Kırılan bir gönlün ahın alırsın.
Namert yoldaş ile çıkarsan yola,
Dar gününde satar, yalnız kalırsın.

Fırtına olsan da, kesilir hızın,
Bir dağa çarparak, birden durursun,
Çıkmaz olur artık sesin, avazın,
Gün gelir başını taşa vurursun.

Yağmur olup yağsan gönül dağına,
Güneşi görünce hemen dinersin.
Fazla da güvenme gençlik çağına,
Zirveye çıksan da, bir gün inersin.

Sabri Koca