Çamur birikintilerine
Alacakaranlığın ışığı düşmüş
Tutunmak isteyen ayak sesi
Daracık sokaklarda yıkık duvarlar
Trenlerin terk ettiği istasyon
Örs ve çekiç sesleri geride kalır  


Ortası kesik efsunlu bir öykü
Cümlesinde dile gelmeyenler
Gür siyah saçlı ejderhalar
Ayağında çizmelerin
Zarif hançerinle
Tozu dumana katan atın
Kartal kanadıyla uzanan el
Kirli yüzlü çocuk sesleri
Eteklerinde bahçesinin güneşi



Aynanın önünde allanıp pullanıp
Ezberindeki yüzlerce beyte
Kaç kez şarkılar söyledi
Kaç kez avucunun içini tutup öptü
Kaç düğüm sığdırdı tebessüme
Açık bırakılan takvimi kaç kez işaretledi


Tarihin tozlu yapraklarında
Kapının çıngırağını koparan
Kirli yüzlü saklambaç oynayan çocuk sesleri
Sanki ilk gün buluşmuş gibi
Gümbür gümbür atan nabızla
Küle dönseydik Alplerde
Ve birlikte karışsaydık gökyüzüne...
Okunsaydı son satırımız Duayla
Saklısını ayan eden suret ve ruh
İncinmek korkusuyla
Tren garında unutuldu...



Ümmühan YILDIZ