Adımlarım boyundan büyük sokakları gezerken
Çocuksu tavırlarım küçülmeye çalışan bir ihtiyar gibiydi
Bir yanım yazdan kalan yaprakları dökerken
Diğer yanım kurmuş söğüt dalı gibiydi

Gecenin karanlığına saplanmış o yanım
Loş sokakların zifirine adanmışım sanki
Her ne kadar yaşıyormuşum gibi yaşasam da
Güneşi solmuş gökyüzü gibiyim

Dargınım oysaki yarınımı öldürecek dünlere
Dünler öldü de; düşüm niye yaşar
Hazin bir hatıra defterinin yaprakları geçer gözlerimden
Sayfaları yakılan okunmamış bir kitap gibiyim

Ciğeri delik bir annenin feryadına benzerim bazen
Suskunluğum hıçkırıklarını yutar
Bazen de yürümeyi yeni öğrenen bir günahsız gibiyim
O gün olduğumu sanıyormuş gibiyim

Ağarmış saçlarımın tellerine hele bir sorun
Veya ayaklarımı bağlamış nasırlara
Ne anlatır bilmem ama
Anladığınızı anlamayacak bir HİÇ gibiyim.
22.11.2019