Yeni yetme, devasa bir izlek
Mahremin uzamında titrek sesi kederin…
Alımlı ve ıstırap yüklü bir eklem
Acıdıkça çürük dişi lanetin
Göğe pençe atan iblisin de surunda saklı lanet.

Evham yüklü ve şaşkın hurafeler
Göğün minvalinde bir iç çekiş
Şüheda şiirlerde
Ölümü dillendiren şair
Elbette aklın ırmaklarında üzünç zerreleri
Mukozası çemberin
Nidası ölümlü bedenin.

Bir aşk ki azizim,
Sonlanması ne mümkün…
Latif heceler hülasasında kehanetin
Bir içimlik meyledilesi şiirler
Tevafuk yüklü evrende
Sarkıtı gizemin
Dar cepheli pencere
Uçuşan yapraklar kozu oldu mu rehavetin
İnine çekilir gecede saklı hüzün;
Hüzün yüklü her çehre
Şifası yüreğin bir avuç kelam
Zarif bir selamın da gün dönümü
Geceyi şer bilen kimi münafık gölge…

Oysaki ihlâslı varlıkları bahşedilen;
Tetiklenmiş rivayet
Gece gözlü kadın,
Elem yüklü şafak
Tanrısal dokunuşu kimi zümrenin
Yeter ki aşk da fani de kucak açsın Rabbine.

Düşler…
Sarı benizli her edim.
Lav eden…
Dökümlü eteklerinde mabedin.
Ser verip sırlarına her yenilen…
Elbette umudun canhıraş varlığı
Kozasından taşan bir cenin
Ellerinde yetim imgeler şairin
Öksüzlüğün de çöktüğü sabah;
Yanlışların vardığı rota…

Demli mevsim densiz zemin
Dertop olmuş çatlak sesinde bilinmezin
Bir minval ki;
Kök söktüren cihanda
Saklı yankısı rüyaların
Aşka bağdaş kuran her sunumunda ömrün
Gök gözlü sevdalar kıpraşan;
Sehven yenik düşen kıtalar
Nezdinde aşkın,
Bir batında doğan gece ve hüzün
Ramak kalmıştı oysa mutluluğa,
Dercesine gözleri çakmak çakmak.

Haşmetli sağanağın ıslattığı bir hurafe
Tinine yenik düşen;
Titrine binaen
Ölümle içli dışlı bir rüya
Öykünmekle geçen zamanın
Gece kadar da karanlık mı yoksa bahşedilen doğası
Nazı niyazı da saklı çeperinde.

Efkârın bin bir yeis ile doluştuğu
Şafağın ezkaza yüklendiği bir sefa
Şanlı geçmişi ömrün
Varsın da son bulsun
Dudaklarında kısık bir veda ateşinin duasıyla.