1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
508
Okunma
Yorgundur düşlerim
Kazıdım bu dünyanın dertlerini
Beyaz tahtama kara kalemle
Düşünmek istemi
galip geldikçe
İndirdim perdeleri gecenin dehlizine
Yoruldu hülyalarım..
Bahtı kara odunları yaktıkça ocağımda
İrkilmem yaramaz işe
Savuruyorum dumanını gökyüzüne
Kayıpları yaşıyorum
Ürperdikçe.
Sonsuzluğun dümeninde gün ağarınca
Yukarıdan bakıyor
Ve ben apansız bir yorgunluğun
bedelini ödüyorum
Kadit bir durumun nefesiyim sanki
Vurulduğuma güldükçe
5.0
100% (1)